Altüst

Öyle bir şey ki bu sayın okurlar, bir insanın hayatı boyunca yaşamaması gereken bir deneyim. Ne kadar anlatabilirim bilmiyorum. İçimdeki fırtınayı tanımlamak, onu şaşayıp hissetmek gibi olmaz. Ne desemde anlamazsınız beni şu an. Sadece zaman su gibi akıp geçsin istiyorum. Hep korktuğum başıma gelsin, kayıp gitsin ellerimden. Öyle bir hızı olsun ki, ses hızı, ışık hızı onun yanında bir kaplumbağa kadar yavaş kalsın. 2-3 yıl sonrasına gideyim. Hayatım altüst olsa bile. Hem hani Mevlana demiş ya; ''Nereden biliyorsun hayatının altının üstünden güzel olmadığını?''. Nereden bilebilirim ki. Daha önce hiç birşeyleri değiştirmeye kalkmamıştım hayatımda. Değişen hayatımı düzenlemek, sürekli dağılan bir hayatı toplamaktan daha kolay olabilir. Paramparça olmuş bu hayatı sürekli toplamak, kırılan parçaları biraraya getirmek zoruma gidiyor artık çünkü.

Bir düzenin esiri olmak olarak algılamayın bunu. Hayatım boyunca olmasada, son 1-2 yıldır düzene tamamen karşı bir zihniyete sahip olmaya başladım. Çevremdekilerin tepkiler

ine bakarsak, beni, asi, kendini beğenmiş, saldırgan, sinirli ve huysuz bir ergen olarak görüyorlar.

Ama sorun şu ki, beni böyle görmelerinin asıl nedeni aslında kendilerinin hiçte farkında olmadıkları bir düzene esir düşmüş olmalarıdır. Şimdi bunu kime söylersem söyleyeyim; ''Ne yaşıyor kafasında bu kız, hiçbir şeyden haberi yok diyeceklerdir. Yanlış. Her ne kadar siyaseti sevmesemde var olan hükümetin amacını, devletin altında ne gibi şeyler döndüğünün, küresel ısınmanın, hayvan nesillerinin giderek tükendiğinin, yağmur ormanlarının küçüldüğünün, ozonun kocaman deliğinin, görünmeyen meteor yağmurlarının, bilgisayar ve telefon hastalıklarının birçok insandan daha çok farkındayım.

Aslına bakarsanız burnumun ucunda çıkan kocaman sivilce beni hiç mi hiç ilgilendirmiyor. Yada sevgilimin olmaması. Açıkcası hayatımdaki yokluğu benim umrumda bile değil. Sorun ben bunları söylediğimde yaşıtlarımın bana insan değilmişim gibi bakması. Yadırganmam. Ama sonuç; kazanılmış bir LYS - YGS sınavı, başarılı bir meslek ve kariyer. Buna inanıyorum. En önemlisi kendime ve yanımdaki insanların bana olan desteklerine güveniyorum.

Şu an bu başarı için kılımı kıpırdatmıyor gibi görünüyor olabilirim. Ama inanın bunu başaramayacağına inanan çoğu ergen insandan daha iyi durumdayım. 2 yıl sonra başka bir şehirden size yazdığımda anlayacaksınız bunu.

(Gecikme için üzgünüm.)

Sizi seven; La Môme