her neyse

Kendimizi kandırmak ne kadar basit değil mi okur? mesela ben, kendimi çok rahat kandırabiliyorum. belkide duygularımı bu şekilde kontrol edebiliyorumdur.. kim bilir. içimdeki hisleri bastırmak kolay gibi ama bazen bir boşluk bulup çıktıklarında canımı çok yakıyorlar. yarın ölecekmişim gibi hissediyorum. Parise kavuşamadan. gerçekten, aşkın ne olduğunu bilmeden ölmekten korkuyorum. aslına bakarsanız, hiç bir zaman yaşadığım hayattan şikayetci olmadım. aksine hep mutlu, pozitif yaklaştım insanlara. demek ki yetmiyormuş. sevmek, sevilmek için. işin ucunu kaçırmakta var. seviyorsan seviyorsundur. azı çoku yok benim gözümde. aşksa tamamen başka bir dünya. şu an hayatımdaki tek aşk Paris benim. başka olabilirdi ama olmadı. yada ben yine kendimi kandırdım.
Redd diye bir gurup var, gerçekten çok iyiler. Her Neyse diye bir şarkıları var. otur ağla o derce. ki oturdum ağladım. benim gibi biri, duygusuz ağlamayan biri oturup bir şarkıya ağladı.

Biraz gevşetebilsem göğüs kafesimi
Dokunup durdurabilsem attığın yeri
Boşalttığın yere ne koyduysam dolmuyor
Dakika başı bir of içimden hiç kesik olmuyor

Her neyse işte özledim seni o kadar

Boş düşünce balonu başımın üstünde
Bir şey yazmaz oldu senden sonra içinde
Boşalttığın yere ne koyduysam dolmuyor
Koşmak istesem de sana hayat beni geri çekiyor

Her neyse işte özledim seni o kadar

Bir şiir olmadım kafiyene uyamadım
Sen kaçtın ben kelime bulup seni tutamadım
Boşalttığın yere ne koyduysam dolmuyor
Dakika başı bir of içimden hiç kesik olmuyor

Her neyse işte özledim seni
Her neyse işte böylesi hayat nereye kadar